نوشته‌های امروز درباره‌‌‌ی نوسازی اتاق مهمان و حمام خانه‌‌ای است که صاحبخانه‌‌‌‌اش طراح داخلی آماتور است. او این دو فضا را به سبک امروزی و با رنگ‌های روشن بازسازی کرده است.
نوشته‌های امروز درباره‌‌‌ی نوسازی اتاق مهمان و حمام خانه‌‌ای هستند که صاحبخانه‌‌‌‌اش طراح داخلی آماتور است. او با شرکت در دوره‌های دکوراسیون داخلی و راهنمایی‌های آنلاین توانسته یک خانهی قدیمی را که به تازگی خریده بازسازی کند و جزئیات کارهای خود را در وبلاگش به اشتراک بگذارد. ادامه‌‌‌ی مطلب را از زبان خودش بخوانید.
پیشنهاد مطالعه: 5 نکته مهم در طراحی حمام مستر
چگونگی بازسازی حمام و اتاق خواب :
1.بازسازی اتاق‌خواب مهمان
اتاق مهمان اولین جایی بود که بازسازی‌‌‌‌اش کردیم. طوری که هنوز به پنجره‌های خانه روزنامه چسبیده بود و رخت‌خواب‌ها را روی کارتن پهن کرده بودیم اما اتاق مهمانمان مثل یک هتل لاکچری به نظر می‌رسید. دلیلش هم این بود که یک کار معرفی و تبلیغات برای ترکیب‌های رنگ به ما پیشنهاد شد. من هم از قبل در نظر داشتم که رنگ‌های اتاق مهمان خیلی خنثی نباشند. پس فرصت را از دست ندادم و پالت رنگی‌‌‌‌ام را از این مجموعه انتخاب کردم. اگر شما نمی‌دانید ترکیب چه رنگ‌هایی به اتاقتان می‌آید، یا این رنگ‌ها چه طور باید با هم جور شوند، کلکسیون‌های رنگی مثل این کمک کننده‌اند، حداقل می‌توانید ببینید که کدام رنگ‌ها مکمل همدیگر هستند.
دیده‌‌‌‌ام که خیلی از مردم دوست دارند اتاقشان یک مشخصه‌‌‌ی جالب و فراموش‌نشدنی داشته باشد. اما نمی‌دانند چه طور آن را درست کنند. من دیوار را رنگ نکردم، گذاشتم سفید بماند، به جای آن، سقف را رنگی کردم و روی دیوار را هم خودم با دست نقش انداخته‌‌‌‌ام. خوشبختانه این مربع راه راه کوچکی که انتخاب کردم آن قدر آسان بود که بشود با وسایل معمولی شامل مداد، خط کش و یک رنگ جیغ، که برای من زرد طلایی بود، ترسیمش کرد.
جذابیت این دیوار طرح‌دار برای من این است که خط‌ها و فاصله‌های بینشان خیلی هم منظم نیستند. برای نقش انداختن روی دیوار، این مراحل را باید طی کنید :
قدم اول: برای مقیاس پترن تصمیم بگیرید. در این راهنمای نقش کمی درباره‌‌‌ی مقیاس صحبت کرده ایم.
مثلا من می‌خواستم دیوار اتاقم سطح سفید خالی داشته باشد تا بتوانم آثار هنری روی آن نصب کنم. برای همین طول خط‌ها را به یک خط کش کوتاه محدود کردم و برای فاصله‌‌‌ی بینشان هم از پهنای همان خط کش استفاده کردم. خط هایم بیست سانتی متر طول و شش سانتی متر عرض(فاصله+ضخامت خط) دارند.
بعد از این که اندازه‌‌‌ی هر نقش تکی را تعیین کردید، فاصله‌‌‌ی بین هر دو دسته خط ( یا هر گل الگو) را باید طبق اندازه‌‌‌ی دیوار به دست بیاورید. قرار نیست در یک دیوار280سانتی متری بین هر دسته از یک نقش 25 در 25 سانتی 60 سانت فاصله بگذارید چون یا نقش‌های بالای دیوار نصفه می‌افتند یا فاصله‌‌‌ی زیادی سفید می‌ماند. (ولی برای نقش 20 سانتی‌متری می‌توانید، هرچند باز هم گل‌ها خیلی دور از هم می‌افتند.)
قدم دوم: قبل از این که دست به رنگ ببرید، اندازه‌گذاری‌ها انجام دهید و با مداد خطوط کمرنگ نقش را ترسیم کنید. بدین ترتیب خطاها و چیزهایی که دوست ندارید را می‌توانید با پاک کن اصلاح کنید. در نقشی مشابه آن که من کشیده‌‌‌‌ام از خطوط افقی ستون اول دیوار( مثلا سمت چپ) شروع کنید. بعد به راست حرکت کنید و به ترتیب، یکی در میان مربع‌های راه راه عمودی و افقی را بکشید.
قدم سوم: از قلم موی تمیز یک اینچی( دو و نیم سانتی) زاویه دار برای رنگ کردن استفاده کنید. روی خطوط مدادی رنگ غلیظ بگذارید و صبر کنید خشک شود.
حالا یک اتاق مهمان نشاط آور و صمیمی دارید. اگر می‌خواهید اتاق مهمانتان دنج و شیک هم باشد، چند قلم اثاثیه از جنس چوب طبیعی و کمی هم خرده‌ریزهای فلزی طلایی رنگ برای آن تهیه کنید.
عکس‌های زیر قبل و بعد از بازسازی اتاق را نشان می‌دهند. فکر می‌کنم کاملا مشخص است که کارهایی به جز رنگ هم در آن انجام شده است.
من کفپوش‌های سفت و سخت و ناهموار را دوست ندارم. برای همین آن‌ها را با پارکت چوب بلوط عوض کردم که خیلی چهره‌‌‌ی اتاق را تغییر داد و به طراحی جدید هم می‌آید و آن را یکدست نشان می‌دهد. کفپوش‌ها را پیمانکار عوض کرده و برداشتن سقف کاذب کهنه هم به عهده‌‌‌ی آن‌ها بوده است.
2.بازسازی حمام مهمان
بعد از آن به سراغ حمام مهمان رفتیم. مشکل مبلمان و طراحی این حمام کوچک در زمان خرید خانه هم معلوم بود. خانهی جدید ما به سبک اواسط قرن بیستم طراحی شده بود، اما صاحب قبلی‌‌‌‌اش تغییرات زیادی در آن داده بود که باعث شده بود هر قسمتی یک ساز بزند. تنها چیزی که بعد از بازسازی ما از طرح قبلی ثابت مانده انتخاب شیرآلات سیاه رنگ است.
مخصوصا این رنگ را انتخاب کردیم تا با حمام و سرویس بهداشتی اتاق خواب اصلی مان که طلایی بود، تفاوت داشته باشد. اتاق خواب مهمان کنار این سرویس بهداشتی را که دیدید. آن هم کمی از این رنگ‌های سیاه دارد که به آن ظاهری امروزی می‌دهد.
سعی کردیم برای این حمام از لوازم و مصالح ساده، ارزان و در دسترس استفاده کنیم. مثل کاشی‌های کوچک و شیرآلات مشکی مات که از شیرهای طلایی ارزان ترند. یک کاشی سبزآبی هم چشمم را گرفت وفکر کردم که با موزاییک کوچک مرمری خوب ست می‌شود.
این سرویس بهداشی قبلا کابین دوش گوشه( 45 درجه) داشت و مبلمان آن به شکل قناسی چیده شده بود: سبک طراحی آن متعلق به همان 50 سال پیش بود. ما می‌خواستیم فضا را باز کنیم و از دست این زاویه‌های کج و قناس خلاص شویم.
مهم‌‌‌ترین اولویت ما این بود که این حمام کوچک، بزرگتر به نظر برسد. برای همین از تغییر نقشه‌‌‌‌اش شروع کردیم. از آنجایی که این تنها سرویس بهداشتی هم کف هست، حتما باید هم روشویی و سرویس باشد و هم نقش حمام مهمان را بازی کند. شکل اولیه‌‌‌‌اش فضای کوچکی برای سنگ توالت داشت که از دوش جدا بود. و یک فضایی روشویی کابینتی بزرگ داشت که جا را تنگ کرده بود و ما آن را حذف کردیم. من از تخریب حمام قدیمی خوشحال شدم؛ چون مقدار خیلی زیادی نخاله و خاکروبه و زنگ و کپک از کابینت‌ها و روشویی قدیمی بیرون آمد.
به جای کابینت‌های قدیمی تصمیم گرفتیم از یک روشویی آماده‌‌‌ی نه چندان گران ایکیا استفاده کنیم و نه از روشویی پایه دار یا هر مدل نصبی دیگری. این روشویی آماده به دیوار نصب می‌شود و با آزاد گذاشتن کف، باعث می‌شود که فضا بزرگتر به نظر برسد. ضمن این که کمد خیلی جاداری برای آن در نظر گرفته شده است.
برای جدا کننده‌‌‌ی میان سنگ توالت و دوش از نمونه‌‌ای که در نمایشگاه مصالح ساختمانی دیدم ایده گرفتیم.ما نمی‌خواستیم بین این دو قسمت دیوار بکشیم و فقط به یک دیوار کوتاه مثل همین که در نمایشگاه بود اکتفا کردیم.
یادداشت مترجم : این جدا کننده یک ویژگی خوب دارد، آن هم استفاده از سنگ برای پوشاندن ضخامت دیوار است. همین ایده را دور تاقچه هم استفاده کرده اند. لبه‌های سنگ خیلی شیک‌‌‌تر و زیبا‌‌‌تر از لبه‌های دوغاب یا رنگ خورده‌‌‌ی کاشی دیده می‌شوند. ضمن اینکه از بریدن و استفاده از باریکه‌های کاشی هم راحت شده اند.
یک وقت هم بود که من به جور بودن کاشی‌های کف و دیوار شک کردم. آن هم زمانی که دیدم ملات بین کاشی‌های کف به آن‌ها رنگ خاکستری تیره‌‌ای می‌دهد که مشخصا نسبت به مدل نصب نشده تاریک‌‌‌تر است. بعد از بندکشی با ملات سفید، تکمیل دیوار دوش و نصب روشویی، موزاییک‌ها خیلی روشن‌‌‌تر شدند اما هنوز هم با آن رنگ اولی که پسندیده بودم فرق دارند.
یکی دیگر از چیزهایی که به آن فکر کرده بودم و نتیجه‌‌‌‌اش خوب از آب درآمد این بود که زیر دوشی نداشته باشیم و همان کاشی‌های کف در قسمت دوش هم یکسره امتداد پیدا کنند. ضمن این که اول شک داشتیم برای دوش شیشهای در بگذاریم یا نه. اما از در هم صرف نظر کردیم و من خوشحالم که فضای دوش خیلی مینیمال و مختصر شده است. خداحافظ پرده‌های زشت دور دوش و خداحافظ دوش کنج دلگیر!
اگرچه موقع اجرا از خاکستری تیره‌‌‌ی سرامیک‌های کف شاکی بودم، اما از نتیجه‌‌‌ی نهایی راضی هستم. ترکیب خوبی از کلاسیک و مدرن به نظر می‌رسد. رنگ کاشی‌های سبزآبی همان شد که باید باشد و علاوه بر این که به فضای حمام روح و طراوت داده است، با روتختی اتاق مهمان همرنگ است.
اینجا هم نتوانستم از رنگ طلایی مورد علاقه‌‌‌‌ام دست بکشم و رفتم این آینه‌‌‌ی گرد طلایی را خریدم که یک طبقه‌‌‌ی دیواری هم دارد. کمی هم رنگ طلایی در خرده ریزهای روشویی استفاده کردم و قاب عکس‌های چوبی رنگ روشن به دیوار زدم تا چوب بلوط کمد روشویی تنها نماند.
ما طراحان حرفه‌‌ای نیستیم. بازسازی اتاق و حماممان هم حرفه‌‌ای نیست. ولی فکر می‌کنم هردوتایش خیلی خوب شد. شما چه فکر می‌کنید؟
